Jezuïetenkapel Sittard (2017)
In het kader van Zitterd Revisited ontstond in 2013 het idee om het interieur van de oude Jezuïetenkapel in de schootsvelden van Sittard te verfraaien met een wandschildering.
Van de benaderde kunstenaars heeft Jo Havenith een concreet voorstel voor het vervaardigen van een fresco ingediend met als titel “Levensstroom”.
Deze kunstenaar was als docent expressievakken aan Trevianum verbonden en deze school heeft langs twee wegen een band met de genoemde kapel. Het Bisschoppelijk College was wat betreft het middelbaar onderwijs voor jongens in Sittard immers de opvolger van het gymnasium van de Jezuïeten.
Het Serviam-lyceum, waarop ook Jo Havenith jarenlang werkzaam is geweest, lag op een steenworp afstand van de genoemde kapel. Daarom heeft Trevianum er ook voor gekozen om aan het project een educatief element te koppelen.
In het kader van bezuinigingen in het plan van Zitterd Revisited werd het project voorlopig op een wat langere baan geschoven, maar de Stichting Jacob Kritzraedt Sittard besloot vanwege de gevorderde voorbereidingen van en gewekte verwachtingen bij de kunstenaar het project te adopteren, mits er voldoende financiën verworven zouden kunnen worden. Bij dit initiatief sloten enkele particulieren zich aan.
Inmiddels is voor bepaalde onderdelen van het project sponsoring mogelijk gebleken: bijvoorbeeld het opknappen van het hekwerk en bouwkundige ondersteuning gecombineerd met het leerlingwezen.
Ook de gemeente Sittard-Geleen – eigenaar van de kapel- omarmde het project en draagt bij in de kosten.
Voor de educatieve component is een duidelijk plan gemaakt (effectuering medio 2017).
Jo Havenith
"Kijken, kennismaken, de sfeer aanvoelen en op mij in laten werken, een start maken met schetsen, proberen zo raak mogelijk een indruk te geven, dat is mijn manier van werken."
Een fresco is een muurschildering in natte kalk. Er wordt als het ware in de muur geschilderd. Eerst wordt een eerste pleisterlaag aangebracht met een mortel van gewassen zand, kalk en marmergruis. Deze laag wordt bedekt met nog twee lagen die dunner zijn en de laatste van deze twee wordt successievelijk beschilderd in een vochtige toestand. De oppervlaktelaag zal gaan zweten en later neemt de muur een kristallijne vorm aan gelijk met silicaat-verven.
De tekening/schildering is één met de muur geworden, is waterafstotend, weerbestendig en heeft daardoor een zeer grote duurzaamheid. De uitvoering is gebaseerd op een ontwerp op ware grootte (6.00x 4.10 meter). Deze tekening is met houtskool doorgedrukt en later in de volgende laag dun met een bruine kleur schetsmatig overgeschilderd.
De eerste laag is de arrico, een ruwe pleisterlaag met een speciale samenstelling. De sinopia is de tweede laag waarbij een samenstelling in goede verhouding van gewassen zand, kwarts en kalk belangrijk is.
Meerdere lagen opzetten geeft een betere hechting en sterkere wand. De intonaco is in een of meer lagen dun uitgevoerd, omdat hier het ontwerp op wordt geplaatst; in de laatste fase wordt de schildering uitgevoerd op de natte ondergrond in dagdelen (giornat).
Het begin en de voltooiing van het werk worden gemarkeerd door een dubbel chronogram (jaarspreuk):
patrIbVs JesVltls plae MeMorlae
(voor de paters jezuïeten ter vrome nagedachtenis = 2016)
eCCe: plCtVra artlflCls losephl haVenlth MoDo perfeCta
(Zie: de schildering van kunstenaar Jo Havenith is nu voltooid = 2017)
(Bron: flyer Stichting Jacob Kritzraedt)
